Gniew Groźnego 02.01.1570
Gdy arcybiskup Pimen, witający w Nowogrodzie Wielkim cara Iwana Groźnego,, próbował go pobłogosławić, władca odmówił i nazwał duchownego zdrajcą. Monarcha doczekał do końca nabożeństwa, a następnie ograbił cerkiew Pimena, jego samego pozbawił całego majątku. Potem Iwan i jego oprycznicy (członkowie oddziałów powołanych do tłumienia bojarskiej opozycji) rozpoczął grabież i rzeź miasta. Wrzucali związanych mieszkańców, w tym kobiety i dzieci, pod lód skutej rzeki Wołochow albo zabijali ich toporami i rohatynami. Powodem masakry było podejrzenie cara, że miasto chce się oddać pod opieke Litwy po cofnięciu mu przywilejów. Historycy szacowali, ze zamordowanych zostało kilkadzisiąt tysięcy ludzi, ale nowsze ustalenia mówią o kilku lub kilkunastu tysiącach.
Czarniecki hetmanem 02.01.1655
Stefan Czarniecki, jeden z najznamienitszych polskich dowódców doby powstań kozackich, potopu szwedzkiego i wojen z Moskwą, otrzymał od króla Jana Kazimierza nominację na hetmana polnego koronnego, jedną z najważniejszych funkcji w wojsku Reczypospolitej Obojga Narodów. Hetman polny koronny (byłe tez hetman polny litewski) podlegał hetmanowi wielkiemu, który pozostawał na dworze i zajmował się administracją armii. Zadaniem polnego była obrona południowo - wschodnich kresów Rzeczypospolotej przed najazdami, odpowiadał on także za dowodzenie wojskami kwarcianymi stanowiącymi trzon armii. Czarniecki pełnił tę funkcję tylko przez sześć tygodni, 16 lutego 1655 r., zmarł w Sokółce k Złoczowa, od postrzału otrzymanego podczas tłumienia buntu na Ukrainie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz