piątek, 20 stycznia 2017

"Co drzemie w historii...?" 21 stycznia

Od igły do Opla 21.01.1862
W Russelsheim w Hesji ślusarz Adam Opel zakłada firmę produkującą maszyny do szycia. Idzie mu świetnie i dość szybko staje się jednym z głównych producentów takich maszyn. W 1884 r., Opel zaczyna myśleć o bicyklach i w dwa lata później fabrykę w Russelsheim opuszcza pierwszy rower. Po śmierci Adama w 1895 r., firmę przejmują Fritz oraz Wilhelm, dwaj spośród pięciu synów. To oni zwracają uwagę na rodzący się przemysł samochodowy. W 1899 r., w Russelsheim powstaje pierwszy samochód. Tysięczny egzemplarz opuszcza fabrykę w 1906 r. W 1914 r., Opel jest już największym niemieckim producentem aut, a w 1929 r., staje się częścią General Motors i po dziś dzień należy do amerykańskiego koncernu, pozostając jednym z motoryzacyjnych gigantów.

Charlie i Brzdąc 21.01.1921
Na ekrany kin wszedł "Brzdąc" - pierwszy film pełnometrażowy, którego reżyserem i scenarzystą był Charles Chaplin (debiutował w fabule Macka Sennetta w 1914 r., "Zabawny romans Charliego i Loloty"). Film opowiada o szklarzu włóczędze, który wychowuje znalezionego na ulicy chłopca (w tej roli Jackie Cooger). Gdy ten dorasta, staje się zaradnym wspólnikiem swego safandułowanego opiekuna - rozbija szyby, a szklarz je wstawia i w ten sposób zarabia. O chłopca upomina się jednak opieka społeczna, z którą Charlie musi stoczyć heroiczny bój. Wzruszający film o przyjaźni i miłości uznawany jest za jedno z arcydzieł kina. Krytycy nie tylko zachwycali się aktorstwem i pomysłem Chaplina, lecz także udanym połączeniem gatunków - komedii, dramatu i kina społecznego. 

Samospalenie Hirnyka 21.01.1978
Na tarasie widokowym Czerniczej Góry na terenie Narodowego Rezerwatu Tarasa Szewczenki w Kaniowie ok 130 km koło Kijowa, oblał się benzyną i podpalił ukraiński nacjonalista Oleksa Hirnyk. Gdy płonął, wbił sobie nóż w serce, a tuż przed samobójstwem rozrzucił ulotki wyjaśniające, że to protest przeciwko rosyjskiej okupacji Ukrainy i rusyfikacji narodu ukraińskiego. Przed wojną Hirnyk służył w polskim wojsku, ale za przynależność do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów został z niego wydalony i skazany na pięć lat więzienia. W 1940 r., aresztowały go władze sowieckie i jako ukraińskiego nacjonalistę został zesłany do łagru. Po wojnie pracował m.in. jako kopacz gliny i kamieniarz. Informacje o samospaleniu Hirnyka władze ukrywały, a po raz pierwszy ukraińska prasa napisała o nim dopiero w 1992 r.   

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz